تو دوستم داری

اینکه تمرکز ندارم ... اینکه اروم نیستم...

اینکه این قد سر ب هوام ... این قد زود از کوره در میرم

همش نشونه اینه ک ازت خیلی دورم

خدایا برای تنبلی خودم بهانه نمیارم ..

حق با تو هست...

اما قبول کن منم ی خرده خسته شدم..

من اشتباه کردم..

پارسال همین موقع ها بود ک خریت کردم و یکساله دارم تاوان خریتم پس میدم

میدونم در حد معجزه است

اما باور کن از دست من کاری ساخته نیس..

یعنی خدایا میدونی حق با من بودا اما خب دهقانم کمک کرد ک همه چی درست شد حتی اگر سود خودشو فقط میخواست

من الان گرفتارم

ذاتم خراب نیس 

نمیخوام کسی ب دردسر بیفته اما ب فک نجات خودمم

ازت خواهش میکنم درسش کن

میدونم هیچ بنده ای جای امید نداره .. من هیچ امیدی به این بنده هم ندارم

اما اگه بشه فک اش درست شه خب بهتره..

من قبول دارم مضطربم

گاهی هم مثه الان رگ خریتم میگیره درس نمیخونم

ب وجود خودت قسم از بی عاری نیس

از فک زیاده ک یهو بی خیال میشی..

وگرنه هیچی عوض نشد..

تلاش یکسالم ب ریاضی بنده و سمینار ... تلاش من ک نه... لطف تو...

اما از فک موضوع هم نمیام بیرون..

نمیدونم چ طور ازت بخوام که من گناهکار رو اجابت کنی

اما به اجابت بندگان امیدوارت...

به لحظه ای که بندگانت رو وارد دروازه رحمت کردی به لحظه اجابت یوسف و زلیخا به لحظه اجابت دعای امام رضا برای بابران .. به خودت به وجود پر مهرت قسمت میدم کمکم کنی ...

این همه بار دستم گرفتی این بار هم بگیر و رها نکن

من با تمام وجود به انتظارم

منو اجابت کنی ... من لایق اجابت نیستم اما کدوم بخشنده ای هست که نیازمندی رو دست خالی برگردونی...

تو از همه مهربون تری

التماس

درد و دل پنهانی...